πολυένιο

το, Ν

χημ. συν. στον πληθ. τα πολυένια

συνοπτική ονομασία τών ακόρεστων υδρογονανθράκων, αλειφατικών ή αλεικυκλικών, που περιλαμβάνουν στα μόριά τους δύο ή περισσότερους διπλούς δεσμούς άνθρακα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. polyene(s) < poly- (< πολυ-*) + κατάλ. της χημικής ορολογίας -ene (πρβλ. -ένιο)].